У Шаньмін: "Аблічча жыцця"

У 1982 годзе У Шаньмін, натхніўшыся пераменамі, якія прынесла палітыка рэформаў і адкрытасці, напісаў карціну «Жыццёвая сіла». Галоўны ў творы – просты селянін. Мастак здолеў дамагчыся духоўнай гармоніі паміж прыродай і чалавекам; вобраз чалавека, упісаны ў пейзаж, выглядае ярка і пераканаўча. «Жыццёвая сіла» атрымала першы прыз на Усекітайскай выставе выяўленчага мастацтва.

"Я калісьці намаляваў пейзаж у Шаасіне, але паўтарыць той малюнак не магу. Шаасін зараз хутка мяняецца, і калі былыя краявіды яшчэ сям-там захаваліся, людзі ўжо зусім іншыя. Як той стары са сваімі валамі, якога я бачыў на беразе сажалкі шмат гадоў таму – усё змянілася. Зараз паспрабуй у Шаасіне сустрэць кагосьці ў лямцавай шапцы, мала ўжо такіх засталося!.. У 1955 годзе нашы выкладчыкі заявілі нам, што яны хочуць выхаваць знакамітых мастакоў. Мы і самі ў той час спадзяваліся, што неўзабаве станем знакамітымі".

"У 1985 годзе я вырашыў, што ў маім мастацтве трэба нешта мяняць, таму я сабраў свой мастацкі рыштунак і накіраваўся ў стэп, каб зрабіць там некалькі эскізаў. Ужо дома я працягваў маляваць па тых маленькіх эскізах. Калі была гатова першая карціна, я паказаў яе сваёй жонцы. Яна раптам кажа: «Ты раней так прыгожа маляваў, а зараз нешта чорнае і непрыгожае намазаў». У першы момант я пакрыўдзіўся, але потым зразумеў: адмаўляць самога сябе складана, бо тое, што ты адмаўляеш, калісьці было часткай цябе самога, твайго эстэтычнага густу, важнай часткай таго прызнання, якое давалі табе людзі. Прыдумаць нешта новае і дамагчыся за гэта прызнання вельмі цяжка. Зараз я лічу, што мастацкая мова стыляў сумо і цзінмо мае розную насычанасць. Яна можа быць простай і праяўляцца ў прыгажосці ліній, а можа быць складанай і з дапамогай тых жа ліній ствараць жывыя вобразы. Вось такой тэхніцы, я лічу, варта павучыцца".