Член Дзяржсавета КНР, міністр замежных спраў Ван І ў нью-ёркскай штаб-кватэры ААН прыняў удзел у адкрытым пасяджэнні Савета Бяспекі ААН на тэму супрацоўніцтва арганізацыі з рэгіянальнымі аб'яднаннямі ў галіне барацьбы з тэрарызмам.

Ван І заявіў, што тэрарызм з'яўляецца агульным ворагам чалавецтва. Барацьба з тэрарызмам - салідарная адказнасць усіх краін. У цяперашні час міжнародная абстаноўка ў сферы барацьбы з тэрарызмам застаецца сур'ёзнай і складанай, цесная сувязь паміж экстрэмісцкімі ідэямі і тэрарызмам становяцца ўсё больш відавочнай. Міжнароднае антытэрарыстычнае супрацоўніцтва неабходна ўзмацняць і нельга аслабіць. Усім краінам неабходна сфарміраваць усведамленне супольнасці адзінага лёсу чалавецтва, аб'ядноўваць ажыццяўленне палітыкі, адначасова лячыць прычыны і сімптомы захворвання, разам наносіць удар па тэрарызму, прасоўваць палітычнае рашэнне вострых пытанняў, выступаць з ініцыятывай узаемнай павагі розных культур і рэлігій, а таксама гарманічнага суіснавання.

Ван І прадставіў меры, прынятыя кітайскім Сіньцзянам, па прэвентыўнай барацьбе з тэрарызмам і радыкалізацыяй. Ён падкрэсліў, што ўрад Сіньцзян-Уйгурскага аўтаномнага раёна / СУАР / Кітая прымае актыўныя меры, вывучае вопыт іншых краін, прасоўвае працу па прэвентыўнай барацьбе з тэрарызмам і радыкалізацыяй у адпаведнасці з законам, эфектыўна стрымлівае частыя праявы тэрарыстычнай дзейнасці, па максімуму гарантуе каля 25 млн людзей па ўсім Сіньцзяне права на існаванне, права на развіццё і іншыя асноўныя правы, што атрымала падтрымку і адабрэнне з боку кітайскага народа, уключаючы ўсе народнасці Сіньцзяна. Замежныя прадстаўнікі, якія пабывалі ў Сіньцзяне, аднадушна пацвердзілі гэты факт. Практыка ўжо даказала эфектыўнасць прынятых у Сіньцзяне мер па дерадыкалізацыі, якія з'яўляюцца карысным вывучэннем прэвентыўных мер барацьбы з тэрарызмам, а таксама важным укладам у канкрэтную рэалізацыю "Плана дзеянняў па папярэджанні ваяўнічага экстрэмізму" ААН і важным укладам Кітая ў міжнародную справу барацьбы з тэрарызмам. Ван І падкрэсліў, што ЗША і некаторыя іншыя заходнія краіны грэбуюць фактамі, усталяванымі на аснове высноваў з наяўных доказаў, зыходзяць са сваіх палітычных мэтаў, вінавацяць і ачарняюць абгрунтаваныя меры Кітая. Гэта заслугоўвае рашучага пярэчання з боку Кітая і нязгоду з боку міжнароднай супольнасці.