«Разрыў эканамічных адносін з Кітаем – ці гатовыя ЗША да гэтага?». 3 чэрвеня амерыканская газета The Wall Street Journal задала гэтае пытанне ў загалоўку аднаго са сваіх крытычных артыкулаў "Дарагая Амерыка,"халодная вайна" з Кітаем абыдзецца вельмі дорага!». Выданне разумна папярэджвае, што ястрабы сферы бяспекі ЗША павінны ўсведамляць, наколькі маштабны ўрон і страты ў плане ўласнай канкурэнтаздольнасці панясуць Штаты ў выніку нават частковага, не кажучы ўжо аб поўным "разводзе" з КНР – разрыве прамысловых ланцужкоў паставак і гуманітарных і адукацыйных сувязяў паміж Кітаем і ЗША.

На фоне пандэміі некаторыя амерыканскія палітыканы не проста не прыкладаюць намаганні да глабальнага супрацоўніцтва, а, больш за тое, грунтуючыся на закарузлым мысленні катэгорыямі «халоднай вайны» безупынна заклікаюць ужо не да традыцыйнага «паніжэння ўзроўню», а да "поўнага разрыву" эканамічных адносін з Кітаем. Так, напрыклад, галоўны эканамічны дарадца Белага дома Лоўрэнс Кудлоу на днях зноў звярнуўся да амерыканскіх кампаній з заклікам пакінуць Кітай і вярнуцца ў ЗША. Некаторыя асабліва заўзятыя ястрабы штатаў прапануюць стварыць т. зв. "зваротны фонд" у памеры 25 млрд дол. ЗША для падтрымкі тых, хто вяртаюцца, а па факце – для выкарыстання дадзеных сродкаў для ціску і ў спекулятыўных мэтах у рамках знешнеэканамічных узаемаадносін, як з Кітаем, так і іншымі краінамі.

Хоць яны крычаць аб гэтай ідэі так, што зрываюць горла, паводле ацэнак разважных эканамістаў – гэта толькі вар'яцкія думкі, словы, якія выкрыкваюцца хворымі ў гарачым сне. Бо глабальныя ланцужкі паставак і індустрыяльныя ланцужкі сфарміраваны рознымі краінамі шляхам працяглага канфігуравання рынку і размеркавання выканання розных задач. Чжэн Юн'нянь, прафесар Інстытута па справах Усходняй Азіі пры Нацыянальным універсітэце Сінгапура, справядліва адзначае, што менавіта амерыканскія кампаніі-гэта галоўны бенефіцыяр міжнароднага размеркавання вытворча-працоўных задач, а жорсткі разрыў адносін з Кітаем ідзе насуперак з агульнанацыянальнымі інтарэсамі і сацыяльна-эканамічнай логікай. Для прыняцця рашэння аб падобным разрыве любая кампанія, у першую чаргу, кіруецца фактарамі асабістай цікавасці і сабекошту канчатковага прадукту. Таму нейкія бездапаможныя 25 млрд дол. ЗША не толькі не пакрыюць шкоды, але і не змогуць зацікавіць калі б там ні было сур'ёзныя амерыканскія кампаніі, не падштурхнуць іх да выхаду з Кітая.

Паводле даных даклада, праведзенага і апублікаванага амерыканскай кампаніяй Rhodium Group, на фоне пандэміі аб'ём інвестыцый у Кітай, заяўлены амерыканскімі кампаніямі ў першым квартале гэтага года, дасягнуў 2, 3 млрд долараў ЗША.Гэта толькі крыху ніжэй за паказчыкі аналагічнага перыяду мінулага года. У дакуменце адзначаецца, што «амерыканскія кампаніі, мяркуючы па ўсім, не збіраюцца значна скарачаць аб'ёмы сваіх інвестыцый у КНР».

Адміністрацыя Дональда Трампа з самага моманту ўступлення яго на пасаду нястомна падштурхоўвае амерыканскія кампаніі да вяртання ў ЗША, аднак апошнія папросту ігнаруюць патугі палітыканаў. Паводле статыстыкі, у 2019 годзе дабаўленая вартасць машынабудавання заняла толькі 11% ад ВУП ЗША. Гэта самы нізкі паказчык з 1949 года. Гандлёвая палата ЗША нядаўна папярэдзіла амерыканскі ўрад, што нельга занадта актыўна прасоўваць ідэю таго, каб амерыканскі ланцужок паставак выйшаў з Кітая, паколькі з вялікай верагоднасцю гэта прычыніць шкоду самой эканоміцы ЗША.

Як ужо адзначалася, многія амерыканскія кампаніі не адгукаюцца на агітацыю Лоўрэнса Кудлоу і падобных палітыканаў, і, больш за тое, дзейнічаюць дыяметральна процілегла. Так, у апошні час у г.Ухань была адкрыта штаб-кватэра, якая адказвае за краіны з рынкамі, якія нараджаюцца, і інавацыйны цэнтр амерыканскага прамысловага кангламерату Honeywell. Амерыканскі аўтавытворца Tesla абвясціў аб нарошчванні маштабаў і вытворчых магутнасцяў нядаўна адкрытага ў Шанхаі завода. У правінцыі Гуандун буйнамаштабны аб'ект па этылену запусціла Кампанія Exxon Mobil. Амерыканская кампанія Starbucks абвясціла аб гатоўнасці стварыць у Кітаі уласны інавацыйны парк-пазітыўных прыкладаў мноства. Вялікі адкрыты кітайскі рынак з колькасцю насельніцтва ў 1,4 млрд. чалавек, валодаючы пышнымі інфраструктурнымі ўмовамі і развітой індустрыяй, прыцягвае ўсё большую колькасць транснацыянальных карпарацый. У першую чаргу, амерыканскіх, якія, як ніхто іншы, ведаюць, што такое выгада.

У нядаўнім дакладзе аб працы ўрада прэм'ер Дзяржсавета КНР Лі Кэцян падкрэсліў, што Кітай рашуча і цвёрда праводзіць палітыку адкрытасці і пашырэння сувязяў са знешнім светам, стабілізуе ланцужкі паставак. Нядаўна пры падтрымцы ўрадаў Кітая і Германіі на двух чартэрных самалётах у Кітай на працу вярнуліся сотні адказных супрацоўнікаў нямецкіх кампаній. Акрамя таго, у Кітаі створаны "зручны шлях" для вяртання ў Кітай спецыялістаў і іншых кадраў з Японіяй, Рэспублікай Карэя і іншымі краінамі.

Лік подтвпровинции Гуандун буйнамаштабны аб'ект па этылену запусціла кампанія Exxon Mobil. Амерыканская кампанія Starbucks абвясціла аб гатоўнасці стварыць у Кітаі уласны інавацыйны парк-пазітыўных прыкладаў мноства. Вялікі адкрыты кітайскі рынак з колькасцю насельніцтва ў 1,4 млрд. чалавек, валодаючы пышнымі інфраструктурнымі ўмовамі і развітой індустрыяй, прыцягвае ўсё большую колькасць транснацыянальных карпарацый. У першую чаргу, амерыканскіх, якія як ніхто іншы ведаюць, што такое выгада.

У нядаўнім дакладзе аб працы ўрада прэм'ер Дзяржсавета КНР Лі Кэцян падкрэсліў, што Кітай рашуча і цвёрда праводзіць палітыку адкрытасці і пашырэння сувязяў са знешнім светам, стабілізуе ланцужкі паставак. Нядаўна пры падтрымцы ўрадаў Кітая і Германіі на двух чартэрных самалётах у Кітай на працу вярнуліся сотні адказных супрацоўнікаў нямецкіх кампаній. Акрамя таго, у Кітаі створаны "зручны шлях" для вяртання ў Кітай спецыялістаў і іншых кадраў з Японіяй, Рэспублікай Карэя і іншымі краінамі.

Варта прыняць да ўвагі тое, што на днях кітайскі ўрад апублікаваў «агульны план будаўніцтва пілотнай зоны порта свабоднага гандлю вострава Хайнань», што абавязкова ў далейшым узмоцніць прывабнасць кітайскага рынку і прынясе больш магчымасцяў для развіцця транснацыянальным карпарацыям.

"Вялізны кітайскі рынак нельга ігнараваць", - гаворыцца ў артыкуле The Wall Street Journal. Гэта аб'ектыўная рэальнасць і глабальны кансэнсус. Шум і гам, які выдаецца палітыканамі, падобнымі Лоўрэнсу Кудлоу, не зменяць рашучасць інвесціраваць у Кітай у транснацыянальных карпарацый, у тым ліку, і ў амерыканскіх. "Эканамічны" развод "з Кітаем" - гэта не больш чым вар'яцкія гарачачныя сны амерыканскіх палітыканаў.