Да XVI стагоддзя кітайскія аўтары аб'ядналі некалькіх фантастычных стварэнняў пад агульнай назвай «Дзевяць сыноў дракона». Існуе некалькі варыянтаў гэтага спісу. Па адной традыцыі, прадстаўленай у кнізе «Шэн'ань вайцзі» паэта Ян Шэня (1488-1559), сыны дракона, у парадку старшынства, пералічваюцца наступным чынам:

Бісі (赑屃)

Бісі вельмі дужы, таму на яго ставяць стэлы.

Чывэнь (螭吻)

Чывэнь любіць глытаць, і таму яго змяшчаюць на канцах вільчака даху, каб ён праглынаў усе дрэнныя павевы. Чывэнь – вельмі папулярны элемент архітэктурнага дэкору Кітая

Пулаа (蒲牢)

Пулаа любіць крычаць, і таму да яго чапляюць званы.

Біань (狴犴)

Біань – магутны, ён любіць закон і паважае правапарадак, таму яго змяшчаюць над турэмнай брамай.

Тааце (饕餮)

Тааце – загадкавая старажытная пачвара, якая вельмі любіць паесці, і чыя маска з'яўляецца на сасудах для ахвярапрынашэнняў дынастый Шан і Чжоу.

Гунфу (蚣蝮)

Гунфу любіць ваду, і таму яго змяшчаюць на апорах мастоў, ля крыніц.

Яцзы (睚眦)

Яцзы – драпежны звер, які любіць забіваць, і таму ім упрыгожана дзяржальна халоднай зброі.

Суаньні (狻猊)

Суаньні любіць сядзець, і таму яго звычайна змяшчаюць ля ног Буды.

Цзяату (椒图)

Цзяату падобны да марской ракавіны і не любіць, каб яго турбавалі. Таму Цзяяту змяшчаюць на дзвярныя ручкі або ганак.