Курорт Ціндаа нагадваў раней баварскі гарадок на беразе Жоўтага мора: з чырвонымі чарапічнымі дахамі, еўрапейскімі вуліцамі і садамі. Зараз прадпрымаецца шмат спроб мадэрнізаваць Ціндаа. Нямецкая атмасфера невыпадковая – ў 1898 годзе Кітай перадаў гэты горад Германіі на 99 гадоў, разам з правам будаваць чыгунку і распрацоўваць радовішчы карысных выкапняў ў 15 кіламетрах па абодва бакі ад дарогі. Горад вырас на каменным вугалі і марской базе, немцы правялі сюды электрычнасць і адкрылі ўніверсітэт. У далейшым, праўда, лёс Ціндаа стаў больш мудрагелістым: горад некалькі разоў пераходзіў з рук у рукі – ад японцаў да рэвалюцыйнага Кітая, затым зноў да японцаў, затым зноў вяртаўся ў Кітай.

Але як бы там не было ў мінулым, сёння Ціндаа – адзін з самых прыгожых і прывабных гарадоў не толькі ў Кітаі, але і ў свеце. Ён вельмі спадабаўся і беларускім дзецям, і іх настаўнікам.

- Рожына Ірына Аляксандраўна, Магілёўскае дзяржаўнае вучылішча Алімпійскага рэзерву. Зусім іншы Ціндаа, мне вельмі спадабаўся. Прыгожы марскі горад – яхты, мора, залаты пясок... Усё так прыгожа!

КАР: - А як рэагуюць дзеці на тое, што яны вельмі шмат перамяшчаюцца?

- Каламіец Наталля Пятроўна, Упраўленне адукацыі Магілёўскага аблвыканкама. Вы ведаеце, дзеці вельмі задаволены; яны энергічныя, яны заўсёды знаходзяцца ў пазітыве. Для іх гэтыя перамяшчэнні – гэта новыя эмоцыі, таму ўсё праходзіць лёгка і выдатна.

- Федзюкова Тамара Леанідаўна, сярэдняя школа нумар 10 горада Магілёва. Я адказваю за дзяцей, якія прадстаўляюць Магілёўскі рэгіён – Краснаполле, Чаўсы і Чэрыкаў. Дзеці самыя розныя. Вы ўжо маглі адзначыць, калі пабывалі на нашых канцэртах, на сустрэчах, што дзеці вельмі таленавітыя.

КАР: - Кітайскі бок вельмі доўга рыхтаваўся да гэтай паездкі беларускіх дзяцей. А як вы рыхтавалі дзяцей?

Н.Каламіец: - Мы таксама загадзя пачалі падрыхтоўку, з верасня мінулага года. Таму з кожным школьнікам, з кожным з бацькоў у нас быў загадзя праведзены сход. Мы патлумачылі куды мы едзем, папрасілі дзяцей у інтэрнэце прачытаць неабходную інфармацыю, распавялі, пазнаёмілі з праграмай. Таму кожнае дзіця, кожны бацька быў гатовы да паездкі ў Кітай.

КАР: - А што дзеці кажуць вам аб гэтай паездцы, альбо яны ўсё ж больш імкнуцца мець зносіны паміж сабой? Наколькі вы блізкія з дзецьмі сваімі?

Н.Каламіец: - Мы блізкія, мы ўвесь час абмяркоўваем усе нашы справы. Дзеці пазітыўныя, яны ўсё перапоўнены эмоцыямі. Мы спадзяёмся, што ў далейшым гэта падарожжа дасць штуршок да вывучэння перш за ўсё кітайскай мовы, кітайскай культуры.

КАР: - На ваш погляд, як гэта паездка ў Кітай можа ну калі не зусім змяніць іх жыццё, то пакінуць асабліва моцныя ўражанні?

Н.Каламіец: - Я спадзяюся, што гэта будзе адпраўной кропкай, таму што калі вяртаешся з падарожжа, на сваё жыццё глядзіш зусім па-іншаму. Мяркую, што дзеці зацікавяцца магчымасцямі, якія ім можа даць Кітай. У нас дзеці з усіх школ, і калі яны прыедуць, яны змогуць падзяліцца сваімі ўражаннямі. Дзеці актыўна карыстаюцца рознымі сацыяльнымі сеткамі, яны выкладуць туды фатаграфіі. Гэта дасць магчымасць падзяліцца ўсім тым, што яны ўбачылі, і зацікавіць іншых хлопчыкаў і дзяўчынак пабываць у Кітаі.

Т.Федзюкова: - Так, вядома ж зменіць. Гэта іншая культура, іншыя традыцыі. І разам з тым мы наогул павінны разумець, што свет разнастайны, але з іншага боку, усе людзі аднолькавыя.

І.Рожына: - Любое падарожжа – гэта асвета. Сёння мае дзяўчынкі пыталіся, дзе можна купіць кітайскія спецыі. Я так разумею, што наша бульбачка будзе ўжо не толькі з маслам, але і з адмысловымі кітайскімі спецыямі! Вядома ж, гэта падарожжа абавязкова дасць свой станоўчы плён.