У перыяд праўлення дынастыі Хань (206 г. да н. э. — 220 н. э.) Сцяну пашырылі на захад да Дуньхуана. Таксама была ўзведзена лінія вартавых вежаў, што паглыблялася ў пустыню, для абароны гандлёвых караванаў ад набегаў качэўнікаў. Тыя ўчасткі Вялікай сцяны, якія захаваліся да нашага часу, былі пабудаваны, у асноўным, пры дынастыі Мін (1368—1644). Для гэтай эпохі характэрнымі будаўнічымі матэрыяламі былі цэгла і каменныя блокі, што рабілі канструкцыю больш надзейнай. За час праўлення Мін Сцяна працягнулася з усходу на захад ад заставы Шаньхайгуань на беразе Бахайскага заліва Жоўтага мора да заставы Юймэньгуань на стыку сучасных правінцый Ганьсу і Сіньцзян-Уйгурскага аўтаномнага раёна.