Люйдагунь
Сярод разнастайных пекінскіх закусак ласунак пад назвай "люйдагунь" мае даволі доўгую гісторыю. Гэта кексы з клейкай пшанічнай мукі, падсалоджаныя чырвонай бабовай пастай і абваленыя ў соевай муцэ. А чаму ён завецца "люйдагунь"? "Люй" \驴\ у кітайскай мове азначае асёл, а "дагунь" \打滚\ -- "катацца па зямлі". "люйдагунь" \驴打滚\ , як вынікае з самой назовы, гэта "асёл, які катаецца па зямлі". Такая назва занадта дзіўная і незразумелая. На самай справе, "люйдагунь"-- гэта вобразны выраз, бо гэтыя кексы да падачы на стол павінны быць "абваленыя" у соевай муцэ, як быццам асёл валяецца ў воблаку пылу. У цяперашні час кексы "люйдагунь" вырабляюць з клейкай рысавай мукі, а не з пшанічнай. Але па сваім гусце і выгляду - гэты ласунак супадае з тым, што быў ў старым Кітаі.
